عکس های حدیث میرامینی به همراه عوامل سریال «پناه آخر» هفته کذشته در نشست خبری این مجموعه در محل سامانه ۱۶۲ صدا و سیما

گزارش این مراسم : نشست خبری سریال «پناه آخر» با حضور بهرنگ ملک‌محمدی (مدیر فیلم و سریال مرکز سیما فیلم)، غلامرضا الماسی (مدیر گروه فیلم و سریال شبکه یک سیما)، داوود شاه‌آبادی(تهیه‌کننده)، داریوش یاری (کارگردان)، صادق خوش‌حال (نویسنده)، امین زندگانی، عباس غزالی و حدیث میرامینی (بازیگران) و محمود یار محمدلو (تدوینگر) در سالن جلسات اداره کل روابط عمومی سازمان صدا و سیما برگزار شد.

داریوش یاری (کارگردان) در این نشست گفت: پناه آخر با این نیت ساخته شد که پاسخی دهد به جهان معنایی امروز که خیلی از مردم در جهان به دنبال آن هستند و گاهی صداهای آنها شنیده می‌شود. وقتی صحبت از عاشورا می‌شود، همیشه یک تابلو نقاشی در ذهن ما نقش می‌بندد که ۳۰ هزار نفر در مقابل ۷۲ نفر را می‌بینیم که به زعم من آنها نمادهای صفت‌های خوب و بد هستند که هر روز هم ما با آنها مواجه می‌شویم. در این سریال نیز همین موضوع تصویر شده است.

صادق خوشحال (نویسنده) نیز در این نشست بیان کرد: بازخوردهای خوبی از این سریال گرفتم و مردم مضامینی که در سریال مطرح می‌شد را دوست داشتند.

امین زندگانی در ادامه این نشست اظهار کرد: کار آنتن‌دار سخت بوده و اگر عوامل ندانند چه می‌خواهند، کار به سرانجام نمی‌رسد. خوشبختانه همدلی موجود در این کار سبب شد تا اثر خوبی تولید شود که مردم آن را دوست داشتند. اگر سریال‌ها تکرارهای بیشتری حتی در شبکه‌های دیگر داشته باشند، قطعا اتفاق بهتری خواهد بود. چراکه ما به دنبال مخاطب هستیم که به این ترتیب می‌توان چنین اتفاقی را رقم زد.

حدیث میرامینی نیز در این نشست گفت: امروز متوجه شدم که مردم چقدر با ریزبینی سریال‌ها را می‌بینند. این اتفاق مسئولیت ما را بیشتر می‌کند تا بهتر کار انجام دهیم. بیاییم انرژی بیشتر بگذاریم و کارهای بهتری را تولید کنیم تا سلیقه مردم را بالاتر ببریم.

عباس غزالی نیز در این نشست بیان کرد: برایم افتخار است که در کاری حضور داشته باشم که مردم آن را دوست داشته باشند. همیشه قبل از هر کاری نگرانم که نتیجه کار آبرومند باشد و اکنون از بابت بازی در این سریال خوش‌حالم.

وی ادامه داد: همیشه این مدل کارهای مناسبتی را خطری تهدید می‌کند که دچار شعارزدگی نشود و این کار از پس این چالش بر آمد که سبب خوشحالی است. نکته‌ای که در ابتدای خواندن فیلمنامه برایم جذاب بود، پایان غافلگیرانه‌اش بود که آن را از کلیشه دور کرد.

داریوش یاری درباره شخصیت حاج مرتضی در سریال که بیش از حد مثبت تصویر شده توضیح داد: شخصیت حاج مرتضی قرار است جمعیت جوانمردان در جامعه را نمایندگی کند که در کشور ما نقش موثری داشتند. خیلی از افراد به من می‌گفتند که چرا این شخصیت تا این حد خوب است و من افسوس می‌خوردم که انگار جوانمردان ما همچون اصحاب کهف شدند و سال‌ها آنها را ندیده‌‌ایم.

صادق خوشحال هم درباره شعاری بودن برخی شخصیت‌ها و غیر قابل باور بودن آنها در دنیای واقعی بیان کرد: بستگی دارد که ما چه رسالتی برای هنر در نظر داریم. در هنر باید ایده‌آل و آرمان را نشان داد. ما سعی کردیم شعار ندهیم و شخصیت‌ها باورپذیر باشند و برای این کار سعی کردیم وارد درونیات شخصیت‌ها شویم که موضوعات را به طور باورپذیر تصویر کنند. بخشی از این موضوع توسط کارگردان و بازیگران بود که سبب شد اتفاق خوبی را شاهد باشیم.

یاری نیز در این باره توضیح داد: شخصیت‌های این سریال همچون یاران در کربلا تصمیم گیری می‌کنند. تصمیم می‌گیرند که راه دیگری بروند. درست بوده که شاید باورپذیر نباشد و در دنیای واقعی اتفاق نیفتد. چراکه ما از این مدل اتفاق‌ها فاصله گرفتیم. متاسفم که باید بگویم اگر امروز حسین‌ابن علی بود، کربلایش میدان ولیعصر بود و ما او را به شهادت می‌رساندیم.